Anaula weekend
Door: Ernst Vegter
Blijf op de hoogte en volg Ernst
07 Oktober 2014 | Suriname, Paramaribo
Waanzinnig weekend gehad in Anaula onder het Brokopondo meer. Ik kan het niet op de kaart aanwijzen want de kaart herkent het niet.
Toen we aankwamen hebben we ingecheckt in het Torarica hotel. De volgende ochtend met een busje en 4 andere gasten 3 ur naar het zuiden gereden. Door Paramaribo, over zo'n beetje de enige weg die naar het zuiden gaat. Gelukkig nu wel geasfalteerd. Langs het Clarence Seedorf stadion, de Clarence Seedorf appartementen etc. De gids / chauffeur was een Carence Seedorf fan! Langs de weg tref je veel bosnegers aan die het niet breed hebben. Surinamers kijken wel wat op hun neer. Ook de bauxiet fabriek gepasseerd. Indrukwekkend. Veel stof en industrie wat je alleen op tv ziet. ( paranam Operations). Rit duurde drie uur en vervolgens op het eindpunt begint de korjaal tocht. Veel mensen die in het binnenland wonen zijn afhankelijk van deze boten. veel van deze langwerpige boten liggen hier dan ook naast elkaar en worden gebruikt als een bus. Weg er naar toe is er niet. Andere optie is een vliegtuig. Je zit achter elkaar en wordt gevaren over de Suriname rivier. Bewoners nemen scooters, koelkasten matrassen etc mee. Rivier is ongeveer 100 meter breed en je ziet niets anders dan oerwoud. De gekste geluiden komen er vandaan. Tussen de bomen door tref je dorpjes waar de lokale samaracanen wonen. Aan het water wassen ze, leggen hun boten neer en de kinderen spelen in het water. Ze verzoeken nadrukkelijk geen foto's te maken zonder toestemming. De korjaal gaat met grote vaart en de stuurmanskunsten zijn fenomenaal. Ze kennen de rivier en elke rots (onderwater ) als hun broekzak. Recht over deze brede rivier is er zeker niet bij! Later schrijf ik meer!
Toen we aankwamen hebben we ingecheckt in het Torarica hotel. De volgende ochtend met een busje en 4 andere gasten 3 ur naar het zuiden gereden. Door Paramaribo, over zo'n beetje de enige weg die naar het zuiden gaat. Gelukkig nu wel geasfalteerd. Langs het Clarence Seedorf stadion, de Clarence Seedorf appartementen etc. De gids / chauffeur was een Carence Seedorf fan! Langs de weg tref je veel bosnegers aan die het niet breed hebben. Surinamers kijken wel wat op hun neer. Ook de bauxiet fabriek gepasseerd. Indrukwekkend. Veel stof en industrie wat je alleen op tv ziet. ( paranam Operations). Rit duurde drie uur en vervolgens op het eindpunt begint de korjaal tocht. Veel mensen die in het binnenland wonen zijn afhankelijk van deze boten. veel van deze langwerpige boten liggen hier dan ook naast elkaar en worden gebruikt als een bus. Weg er naar toe is er niet. Andere optie is een vliegtuig. Je zit achter elkaar en wordt gevaren over de Suriname rivier. Bewoners nemen scooters, koelkasten matrassen etc mee. Rivier is ongeveer 100 meter breed en je ziet niets anders dan oerwoud. De gekste geluiden komen er vandaan. Tussen de bomen door tref je dorpjes waar de lokale samaracanen wonen. Aan het water wassen ze, leggen hun boten neer en de kinderen spelen in het water. Ze verzoeken nadrukkelijk geen foto's te maken zonder toestemming. De korjaal gaat met grote vaart en de stuurmanskunsten zijn fenomenaal. Ze kennen de rivier en elke rots (onderwater ) als hun broekzak. Recht over deze brede rivier is er zeker niet bij! Later schrijf ik meer!
